Czapla łupkowata
| Egretta vinaceigula[1] | |||
| (Sharpe, 1895) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
czapla łupkowata | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 występuje przez cały rok poza sezonem lęgowym | |||
Czapla łupkowata[4] (Egretta vinaceigula) – gatunek dużego ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae), zamieszkujący południową część Afryki. Narażony na wyginięcie. Nie wyróżnia się podgatunków[5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Wygląd
- Czarna, niewielka czapla. Osobniki dorosłe mają łupkowo-niebieski połysk. Z niewielkiej odległości widać białe podgardle i ciemnoczerwony przód szyi. Nogi zielonożółte. Osobniki młodociane bledsze.
- Wymiary średnie
- długość ciała 43–60 cm[6]
masa ciała 250–340 g[6]
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Występuje w północnej Botswanie, północno-wschodniej Namibii, północno-zachodnim Zimbabwe i w Zambii. Być może także w południowej Demokratycznej Republice Konga, wschodniej Angoli, Mozambiku i Malawi[6]. Dawniej występowała również w Południowej Afryce[6]. Najliczniejsza w delcie Okawango. Jest to ptak w większości osiadły, ale część populacji podejmuje niezbyt dalekie sezonowe wędrówki po terenach podmokłych, w zależności od opadów deszczu[3].
Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]
- Biotop
- Mokradła i równiny zalewowe.
- Gniazdo
- Na drzewie lub krzewie, zazwyczaj na wysokości 1,5–2,0 m ponad lustrem wody, albo w trzcinach.
- Jaja
- Lęgi wyprowadza nieregularnie, w zależności od wylewów rzek. W zniesieniu 2–4 błękitnawozielonych jaj[6] o średnich wymiarach 42 x 31 mm i masie około 23 g.
- Wysiadywanie, pisklęta
- Jaja, składane w odstępach zazwyczaj jednodniowych, wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 21–24 dni; nie jest pewne, czy wysiadują oboje rodzice. Pisklęta mogą opuszczać gniazdo już po około 7 dniach, jednak definitywnie czynią to w wieku około 40 dni.
- Pożywienie
- Głównie drobne ryby. Czasami zjada ważki i ich larwy, żaby i kijanki, a także ślimaki[6].
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 1994 roku uznaje czaplę łupkowatą za gatunek narażony (VU – Vulnerable). Obecnie populację szacuje się na 3000–5000 osobników, a trend liczebności uznawany jest za spadkowy[3]. Od momentu swojego odkrycia był to gatunek z niewyjaśnionych powodów nieliczny. Jako zagrożenie wymienia się głównie regulację rzek i intensyfikację rolnictwa, a także płoszenie przez ludzi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Egretta vinaceigula, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Slaty Egret (Egretta vinaceigula). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
- ↑ a b c Egretta vinaceigula, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (Wersja: 2016-03-19). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-11-12].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-11-12]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Martínez-Vilalta, A., A. Motis & G. M. Kirwan: Slaty Egret (Egretta vinaceigula), version 1.0. [w:] Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie & E. de Juana, Editors) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2021-11-12]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).